Ik ging langs bij een kweker. Hij nam me mee met zijn jeep naar een weide ietsje verder. Ik waande me haast in de Provence. Een grote weide, met een poel in het midden, waar enkele paarden stonden te grazen en drinken. Ik liep langzaam & voorzichtig om de poel heen, om dichterbij de paarden te komen. De hengstenhouder, aan de andere kant van de poel maakte echter een hels lawaai, schrikte zo de paarden op. Die zetten het op een lopen, en zoefden links en rechts aan mij voorbij. Gelukkig verliep het voor de rest een pak rustiger. Ik had mijn portie adrenaline wel gehad die dag. Zo kon ik rustig verder wandelen langs deze en de aangrenzende weide en nog een paar echte postkaartprentjes vastleggen. Een moeder met veulen, hals over hals. En drie jaarlingen mooi naast elkaar. Het was een onvergetelijke dag met dito beelden geworden.
De stalknecht in the picture. Letterlijk. De driver (zo heten jockeys in de drafsport) is afgestapt om vereeuwigd te worden, een woordje uitleg te geven bij zijn net gelopen race, zijn prijs in ontvangst te nemen, … Alle ogen zijn op hem gericht. Of toch niet alle. De knecht mag het paard naar de stal brengen en geniet duidelijk mee van deze overwinning op Waregem Koerse. Hij heeft het niet door, maar ook zijn geluk wordt vastgelegd. Ik deel de foto op social media & voor even is het omgekeerde wereld. Is het de knecht die even mag genieten van zijn 15 minutes of fame.
Unieke ervaringen, ik ben er graag bij. Ook als ik er een operatiezaal voor binnen moet. Geen kamertje, maar een serieuze ruimte. Het was dan ook een paard dat op de tafel lag. Om precies te zijn, waren er twee operaties bezig tezelfdertijd, er werd nog een kalfje onder handen genomen ook. Maar ik kwam voor het paard. Een unieke procedure, waarmee België aan de top staat (de faculteit diergeneeskunde van UGent is verkozen tot beste van de wereld!). Het resetten van het hart van sportpaarden. En dat met een serieuze stroomstoot. Je ziet de poten van het paard bewegen door de electro-shock. Dat moment legde ik vast.
